SİNAN VARDAR – BİR İLERİ, İKİ GERİ
Birçokları Konyaspor deplasmanını önemsemese de ben öyle düşünmüyordum. Derbinin önemi büyük ama ilk 3’ü hedefliyorsan, bu deplasmandan haneye 3 puan yazılması gerekirdi. Hakkını verelim, Beşiktaş ne kadar durgun başlasa da, düşmeme mücadelesi veren Konyaspor o kadar konsantre ve atak başladı maça.
Siyah-beyazlı takımın pozisyonu bile olmadığı ilk 20 dakikanın ardından maçın başı denebilecek bir anda, Konyaspor’lu Melih Bostan’ın rakibini sakatlama pahasına yaptığı faul tartışmasız kırmızı kartlıktı. Ya kardeşim Melih, futboldan ekmek yiyorsun, yaptığın iş mi bu! Rakibin 10 kişi kalması, Beşiktaş için fırsata dönüştürülmedi. Çünkü oyun kuramama kronik sıkıntısı bu maçta da kendini gösterdi. Oyun kurmasını aylardır beklediğimiz Chamberlain inadını doğru bulmuyorum.
10 kişi kalan Konya, oyunu istediği gibi kontrol ederken, Gedson’un direkten dönen müthiş şutu haricinde Beşiktaş’ın kaleye şutu olmaması şaşırtıcıydı. İlk yarının son anlarında savunmanın hatasında, Konyaspor’un öne geçmesi maça bambaşka bir hava kattı. İlk yarı Beşiktaş için siyahın ötesinde, kapkaranlıktı. Konyaspor 10 kişi oynuyor olsa da Beşiktaş hiç gol atacakmış gibi bir his vermiyor.
Konyaspor 9 kişi kaldıktan sonra, Arroyo oyuna girerken, Chamberlain oyundan çıkıyor. Oyun tamamen Konyaspor yarı sahasında oynanıyor. Beşiktaş pozisyon buluyor ama akıl almaz derecede pozisyonlardan yararlanamıyor. Beşiktaş’ın tek oyun organizasyonu Masuaku’nun yaptığı gelişi güzel ortalardı.
Ya bir de Masuaku ligin devre arasında gönderilseydi ne olurdu, çok merak ediyorum! Devre arasında takviye oyuncu alınmaması, sadece iki genç futbolcunun alınması ve alınan iki oyuncunun ortada olmaması çok kötü. Konyaspor 9 kişi kalmasına rağmen Beşiktaş reaksiyon gösteremeyerek 3 puanı bıraktı.
Ben devamlı söylüyorum, yazıyorum, Ümraniye’de ruh yok. Şöyle maça bakıyorsun, Paulista bir sakatlık geçirdi, bir tane futbolcu yanına gitmedi, itiraz etmedi. Allah’tan VAR devreye girdi. Beşiktaş reaksiyonsuz bir takıma dönüştü, tepki yok. Bu sene bitsin de Beşiktaş taraftarı rahat etse. Hocaya tavsiyem, 3-4 kişiyi kadro dışı bırakın, gençlere şans verin, belki takım 1-2 oyuncu kazanır.
İmmobile, Ox, Joao Mario gibi futbolcular kadro dışı bırakılmalı, başka çözüm aklıma gelmiyor. Ali Şansalan pek beğendiğim bir hakem değil ama bu maçta kararları doğru.
TURGAY DEMİR – DEMANS!
Konu bir takım değil de bir kişi olsa teşhis koymak basit; demans!..
Beşiktaş yıllardır bu hastalıkla uğraşan canım babamla bire bir aynı durumda!..
Bir bakıyorsun maziyi hatırlamış, Lyon, Bilbao, F.Bahçe gibi güçlü rakiplerini yenmiş, bir bakıyorsun adını bile unutmuş, ligin dibindeki ADS’ye, 10 kişilik Gaziantepspor’a ve dokuz kişilik Konyaspor’a yenilmiş.
Şekilde görüldüğü gibi tıpta bir adı var bu durumun ama futbolda yok!..
İlk yarıda sert oynayan bir Konyaspor karşısında stoperi ile santraforu arasında 70-75 metre mesafe vardı Beşiktaş’ın. Paulista neredeyse ölecekti, rakip kırmızı kart görmüş ve Beşiktaşlı hiçbir futbolcunun bu durumdan haberi yoktu. Sonradan öğrendiler!..
Garip bir oyuncu topluluğu bu, herkes birilerinin çıkıp geceyi kurtarmasını bekliyor ama kimse “ben kurtarmayacaksam kim kurtaracak bu geceyi” diye kendine sormuyor… Koşan yok, bakan çok…
Her halde ödemelerde yine aksamalar yaşanıyor. Ne bileyim, aklıma başka bir şey gelmiyor.
Konya’da Deniz işini en iyi yapan ve geceye damga vuran adamdı.
Dokuz kişi kaldıktan sonra (Kartlar doğruydu) direniş için takım halinde yürek yüreğe vermeleri takdire değer.
Analarının ak sütü gibi helal bir galibiyet aldılar.
Beşiktaş’ı böyle güzel özetlemek zor!
Yerine göre telefon kulübesinde dört kişiye çalım atan Masuaku üç saniye sonra ayağındaki topu durduk yere rakibe atabiliyor.
30 metreden kaleye bazuka gönderen Gedson ya da Masuaku on metreden çerçeveyi bulamıyorlar.
Rashica denen sözde kanat oyuncusu bir kez olsun rakibi geçip orta yapmayı denemiyor bile.
Rezillik diz boyu özetle.
İmmobile, Semih altı pastan dokunamıyorlar topa ve bunlar Beşiktaş’ın golcüleri… Hadi ordan ya…